Κανένας μας δεν ξέρει την τύφλα του για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα, λέει η Έλενα Ακρίτα στον Λευτέρη Χαρίτο. Εξομολογείται ότι για τους καταθλιπτικούς, σαν κι εκείνη, το δύσκολο δεν είναι να μείνουν μέσα αλλά να βγουν έξω. Της λείπει που δεν μπορεί να πάρει αγκαλιά τα αγαπημένα της πρόσωπα και εκπλήσσει όταν απαντάει στο ποιο πράγμα θα κάνει πρώτο, με τη λήξη των περιοριστικών μέτρων.
Αλίμονο αν δεν ξέρεις τον εαυτό σου και περιμένεις μια πανδημία για να τον μάθεις, παρατηρεί η Έλενα Ακρίτα και λέει στον Λευτέρη Χαρίτο ότι δεν πιστεύει ότι θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι μετά την καραντίνα. Αναγνωρίζει ότι βρίσκεται σε μια θέση πολυτελείας, να λυπάται που έχασε κάποιες παραστάσεις και ταξίδια στο εξωτερικό. Αναφέρεται και στο αίτημα των καλλιτεχνών που έμειναν έξω από τη μέριμνα της κυβέρνησης και του Υπουργείου Πολιτισμού.